Pax - Sara Pennypacker, Jon Klassen – recenzja książki

Sara Pennypacker i Jon Klassen w pełnej ciepła historii opowiada o przyjaźni, rozłące, tęsknocie i poszukiwaniu pokoju. Głównym bohaterem powieści „Pax” jest dwunastoletni chłopiec, Peter. Kiedy jego matka umiera, Peter odnajduję otuchę w znalezionym w lesie szczenięciu lisa, któremu nadaje imię Pax. Chłopiec i lis od razu stają się nierozłącznymi przyjaciółmi. Niestety zbliża się wojna i Peter musi opuścić rodzinne strony, aby przenieść się do domu dziadka, z którym nie potrafi znaleźć wspólnego języka. W dodatku okazuje się, że nie będzie mógł zabrać ze sobą Paxa – lis będzie więc musiał wrócić do lasu. Peter początkowo nie protestuje, ale szybko zdaje sobie sprawę ze swojego błędu i nie może się pogodzić z utratą przyjaciela. Kiedy trafia do domu dziadka, już pierwszej nocy z niego ucieka i rozpoczyna długą podróż powrotną, aby odnaleźć Paxa. Sara Pennypacker to amerykańska pisarka, która zajmuje się tworzeniem literatury dla dzieci. Ma na swoim koncie już kilkadziesiąt wydanych książek w tym gatunku. Od najmłodszych lat kochała czytać i pisać, co pozostało jej do dzisiaj. Może się też poszczycić wieloma nagrodami za swoje publikacje. Natomiast Jon Klassen to kanadyjski ilustrator książek dla dzieci oraz animator, który pracował przy takich produkcjach jak „Kung Fu Panda” czy „Koralina”. Jego ilustracje można znaleźć także w powieści „Pax”. „Pax” to napisana prostym językiem historia o przyjaźni między chłopcem a zwierzęciem. Jednak to nie tylko ten wątek stanowi podstawę opowieści. Książka Sary Pennypacker to coś znacznie głębszego, z przesłaniem. To wzruszająca bajka o przyjaźni, odpowiedzialności, tęsknocie. Świat przedstawiony poznajemy z dwóch perspektyw – Petera oraz jego lisiego przyjaciela. Peter postanawia udać się w niebezpieczną, prawie pięćsetkilometrową podróż, byle tylko dotrzeć do Paxa, który w nowym środowisku czuje się porzucony i zagubiony. Ale więź łącząca chłopca i zwierzę jest na tyle mocna, że Pax wierzy w powrót Petera. W swojej wędrówce Peter poznaje też inwalidkę wojenną, Volę, która nie potrafi poradzić sobie z przeszłością. W książce Sary Pennypacker wszyscy potrzebują pomocy i wszyscy czegoś poszukują, ale przede wszystkim poszukują pokoju. „Pax” to piękna, wartościowa lektura dla dzieci, która chwyta za serce. Zakończenie jest co prawda przewidywalne, ale też i satysfakcjonujące w tego typu powieści. W książce wiele jest smutku, wiele też okrucieństwa, ale na szczęście gdzieś między złem i strachem tli się nadzieja, która rozświetla drogę. Dużym atutem powieści są też wspaniałe ilustracje Jona Klassena, klimatyczne, urokliwe, ujmujące. Wbrew pozorom książka nie nadaje się tylko dla dzieci, ale i dla osób w każdym wieku. Mówi o rzeczach ważnych w czytelny, jasny sposób, który niekiedy działa lepiej niż niejedne ubrane w górnolotne słowa sentencje. Dla dzieci „Pax” będzie pełną przygód powieścią drogi, a starsi odbiorcy odnajdą w niej znacznie więcej. Warto dać się zaczarować Sarze Pennypacker i Jonowi Klassenowi – ten duet stworzył piękną, poruszającą książkę, która skłania do refleksji i nie pozwala zapomnieć o najważniejszych w życiu sprawach. O przyjaźni, odpowiedzialności, oddaniu i wolności.